Het is zeven jaar geleden dat het nog gebeurde, maar op 4 augustus was het zover. 3 premiers, 2 ontgoochelende voetbaltornooien en een Brexit waren nodig om de “Bank of England” te overtuigen om de basisrentevoet te laten zakken. Naast een daling van die rentevoet van 0.50 tot 0.25 gaat de Engelse nationale Bank ook nog wat extra geld bijdrukken. “Quantitative easing” heet zoiets voor de vakmensen.
Pond stabiel
De BoE verlaagt het basistarief tot 0.25%. De Vastgoedwereld maakt zich op voor nieuwe stijgingen.
Het was al verwacht sinds de Brexit dat de Bank iets moest doen om de groei te versterken. Een lagere rente is niet bevorderlijk voor het Engelse pond, maar de daling komt helemaal niet onverwacht.
Er was dus nauwelijks een effect op de financiële markten of op het pond, dat nu stabiel rond 1.18€ euro schommelt. Met 0.25% staat het Pond bovendien nog altijd boven de basisrentevoet van de Euro, die ondertussen al een hele poos negatief staat. En die daar allicht ook niet snel bovenuit zal stijgen.
Goed voor vastgoed
Voor de economie is het goed nieuws: wat meer zuurstof voor de bedrijven die nu goedkoper kunnen lenen. En met een pond dat nog steeds laag staat, kunnen ze ook nog makkelijker exporteren.
Voor de belegger en de banken is het iets minder goed nieuws. Vele standaard financiële producten (effecten en leningen) zijn gebaseerd op “base rate plus X” en krijgen dus nu een lagere rentevoet.
Voor de vastgoedmarkt is het dan weer wel excellent nieuws: ook vastgoedleningen worden goedkoper, wat betekent dat mensen meer kunnen lenen en dat er dus iets meer en duurder gekocht kan worden. Dat duwt de prijzen van vastgoed naar omhoog. Ook voor beleggers wordt vastgoed een stuk attractiever: als beleggingen in obligaties en andere instrumenten dalen, worden de returns van vastgoed een stuk interessanter. Geld verhuist dus van obligaties naar vastgoed, waar beleggers nog steeds goede deals van 8% en meer kunnen vinden.
Lagere opbrengst
Op termijn kan die toevloed aan kapitaal naar